Blaren en Blessures

Blaren

Tijdens het lopen kan door een combinatie van wrijving en vocht een blaar ontstaan. Deze blaren zijn gemakkelijk zelf te behandelen en hoeven, mits niet te groot, geen belemmering te zijn voor het wandelplezier. Voor de behandeling moet u eerst de blaar en z’n omgeving ontsmetten. Prik daarna met een steriele naald de blaar aan de basis door (aan twee kanten). Druk met een watje vanuit het midden van de blaar al het vocht eruit. Smeer deze daarna met jodium of Betadine in. Plak tot slot de blaar en omgeving met leukoplast dakpansgewijs af. Let bij het afplakken er goed op dat er geen verdikkingen ontstaan en dat de tape niet kan opstropen zodat er elders weer een blaar of blessure kan ontstaan. Kleine blaren kunnen goed behandeld worden met speciaal daarvoor bestemde blarenpleisters. Deze werken als een tweede huid en verminderd de pijn door de druk die wordt uitgeoefend af te vloeren via de gezonde huid. Een ander bijkomend voordeel is dat de blaar niet doorgeprikt hoeft te worden. Dat zal voor groot deel van de wandelaars de eerste reden zijn deze pleisters te gebruiken.
Onderzoek uw sokken en schoenen naar de eventuele oorzaak. Bij blaarbehandeling nooit de huid wegknippen! Verwijder de leukoplast na de wandeling voorzichtig zonder de huid te beschadigen!

Kuitkramp

De bij wandelaars vaak optredende kuitkramp is gemakkelijk te verhelpen door met de ene hand de voorvoet omhoog te drukken (dus naar het scheenbeen toe) en met de andere zachtjes in de kuitspieren te knijpen. Bij blijvende problemen moet u natuurlijk altijd professionele help inschakelen.

Teennagels

Veel nagelproblemen komen voort uit het niet goed knippen van de nagels. Een te rond geknipte nagel kan leiden tot het ingroeien van de nagel. Dit kan zeer pijnlijk zijn (ik spreek uit ervaring). Ingegroeide nagels zijn door een huisarts of in het ziekenhuis goed te behandelen en komen daarna zelden terug omdat het nagelbed een speciale behandeling krijgt waardoor op die plaats geen nagel meer kan groeien. Om zoveel mogelijk van deze perikelen gevrijwaard te blijven moet u de nagels altijd recht afknippen.

Gewrichten (Enkels, knieën en heupen)

Het lopen van een lange afstand is leuk en natuurlijk een hele prestatie. Maar voordat u zicht stort op de lange afstanden moeten de gewrichten wennen aan de belasting die ze te voortduren krijgen. Stel dat u een afstand loopt van 40 km en dat uw gemiddelde stap een afstand overbrugd van 80 cm. Met deze gegevens komt zo’n wandeling neer op 50.000 stappen. Ofwel 25.000 keer het volle gewicht op het linker- en rechterbeen. Je hoeft geen arts te zijn om te begrijpen dat die niet zonder vorm van training kan. Loop daarom je eigen tempo en forceer niets. Luister goed naar je lichaam en neem de signalen die het afgeeft altijd serieus. Pijn is namelijk altijd een waarschuwing voor een beschadiging of defect van het lichaam.

Spieren en pezen

Voor de spieren geldt eigenlijk hetzelfde als voor de gewrichten. Laat ze wennen aan de belasting die ze tijdens een wandeltocht te verwerken krijgen. Bouw daarom de lange afstanden langzaam op zodat het spierweefsel zich kan aanpassen aan de activiteiten. Op zich is een beetje spierpijn na een wandeling zelfs lekker, maar het moet na een dag wel over zijn. Geen de spieren de tijd om te herstellen na een wandeling. Ga nooit te hard van start maar laat de spieren eerst op bedrijfstemperatuur komen. Als na een tijdje de spieren zijn opgewarmd doe dan wat rek en strek oefeningen.